Obrączki ślubne w naszym kraju uważane są za jeden z nieodłącznych elementów ceremonii ślubnej. Czy zastanawiałeś się kiedyś, skąd wzięła się ta tradycja i jakie przesłanie niesie za sobą wymiana obrączek między nowożeńcami? Historia obrączek sięga starożytnego Rzymu. Wtedy to młodzi małżonkowie wymieniali pierścienie, jako symbol łączącej ich więzi. Okrągły kształt obrączek, które nie miały końca, ani początku miał oznaczać nieskończoność.
Zwyczaj wręczania sobie pierścieni przy ceremonii zaślubin przetrwał do czasów nowożytnych, a w XIII wieku został nawet usankcjonowany przez kościół. W tamtych czasach obrączki ślubne w dużej mierze przypominały już te, które młodzi ludzie wymieniają między sobą współcześnie. Bardzo popularny był wtedy zwyczaj ozdabiania obrączek grawerowanym napisem lub symbolem dwóch złączonych dłoni. W XV wieku przeważały obrączki srebrne. Włosi wprowadzili zwyczaj ozdabiania ich diamentem, który miał symbolizować zgodę między małżonkami, ale również władzę mężczyzny nad kobietą.
Podobną symbolikę mają obrączki wymieniane we współczesnej Grecji. Kobieta otrzymuje srebrny pierścionek, który ma symbolizować zgodę i równość, natomiast mężczyzna złoty pierścionek, czyli symbol władzy. Ręka i palec, na których noszona jest ślubna biżuteria również posiadają swoją symbolikę. W Polsce nosimy obrączkę na prawej ręce. Na lewej noszą ją jedynie wdowy i wdowcy. W Stanach Zjednoczonych powszechne jest natomiast nakładanie obrączki na lewą rękę, która jest bliższa sercu.