Obrączki ślubne - skąd pochodzą, tradycja noszenia obrączek.

Dużo mówi się o tym, że najpiękniejsza biżuteria ma w sobie jakąś ukrytą magię. Jednak bezsprzecznie najbardziej magiczna zawsze jest biżuteria ślubna. Obrączki, jako najważniejszy symbol całej uroczystości powinny być najefektowniejszymi elementami dekoracyjnym podczas ślubu oraz wesela. W końcu, to one mają towarzyszyć młodym do końca życia będąc jednoznacznym dowodem ich stanu cywilnego. Historia obrączek jest bardzo długa. Zarówno one, jak i pierścionki zaręczynowe były w swych pierwszych formach znane już w starożytności. Uważało się wtedy, że ich kształt symbolizuje niekończącą się miłość. Istotną cechą jest fakt, że nie mają one początku ani końca, więc mogły stać się oznaką nieśmiertelnego, wiecznie trwającego uczucia. Właśnie taka symbolika przetrwała do dziś. Co więcej, została zaakceptowana przez kościół. Przez te wszystkie wieki obrączki ślubne stanowiły nierozerwalną część ceremonii zaślubin w różnych krajach. Utarł się przy tym zwyczaj noszenia ich na odpowiednich palcach. Początkowo zakładane były zawsze na serdeczny palec lewej dłoni. To w niej mają przebiegać żyły łączące palec z sercem.

Jednak w Polsce tradycja ta nieco się zmieniła i obecnie obrączkę nosi się na prawej dłoni, a przekłada ją na lewą tylko w sytuacji śmierci współmałżonka. Zgodnie z tradycją, zakup obrączek leży w gestii pana młodego. Przy ich wyborze powinien kierować się tym, by były trwałe i maksymalnie eleganckie. Koniecznie należy dobrze dobrać ich rozmiar. Niektóre pary decydują się na jednakowy wzór obrączki, inni rozdzielają obrączkę męską od damskiej. Najczęściej wybieranymi materiałami do produkcji obrączek są żółte i białe złoto oraz platyna. Zdobienia wykonywane są z reguły z najszlachetniejszych kamieni, na przykład diamentów, brylantów czy kryształów.